Gestart onder Posterholt bij de, nauwelijks zichtbare, grenspaal 356.
Cleopatra en grenspaal 357.
Marcus Antonius en grenspaal 358.
Het is weer paddestoelentijd. Een parasolzwam.
Grenspaal 359 op een verhoogd stukje grond.
Hulppaal 359A staat langs een pad.
Dit pad overgestoken naar het oosten om de grens te volgen langs de bosrand.
Grenspaal 360 vanuit het bospaadje zichtbaar.
Voor deze foto een bramenveld moeten oversteken.
Grenspaal 361 is alleen 's winters te benaderen.
Een Antedeluviaanse omgeving.
De bosrand gevolgd in een bocht naar het noorden om grenspaal 362 vast te leggen.
Vanaf hier loopt de grens in oostelijke richting.
Grenspaal 363 met de Ruhr in de achtergrond. De grens volgt nu de Ruhr naar het noorden.
Wij moeten om dit hek heenmanoeuvreren om het bruggetje over te steken.
Bij grenspaal 364 steekt de grens de Roer over.
Bij gebrek aan een brug ter plaatse lopen wij nu terug naar de auto om in Vlodrop de Roer over te steken.
Bij een oude grenswachtershuisje vlak onder Vlodrop staat grenspaal 372.
Het stompje van grenspaal 371 ligt begraven onder dit gevelde bos.
Het grenspalenpaar 370 aan weerskanten van een sloot.
Vanuit het oosten genomen.
Dezelfde palen 370 vanuit het westen.
Er is hier overal met paarse verf gemorst. De grenspaal 369A heeft een emmer over zich heen gekregen.
Grenspaal 369 stond verdekt opgesteld en is aan de paarse verfvandalen ontsnapt.
Grenspaal 368 staat midden in een drassig stuk grond.
Hier steekt de grens aan plas over, waar wij nu omheen gelopen zijn.
Een wei overgestoken om grenspaal 366 vanuit het noorden vast te leggen.
Onze vorderingen werden met belangstelling gevolgd door een kudde vaarzen.
Om de kalveren beter tot hun recht te laten komen moest ik door de knieën.
Grenspaal 365 is de meest westelijke paal aan deze kant van de Roer/Ruhr.
Wij lopen weer terug langs de andere kant van de plas.
Mijn voet staat op hulppaal 365A, in de achtergrond grenspaal 366.
Grenspaal 367 markeert de plaats waar de grens weer de plas oversteekt.
Op de velden verzamelden zich diverse ganzengemeenschappen. Een groep vastgelegd.
Teruggelopen naar het grenswachtershuisje om een pad naar het noordoosten in te slaan. Hier Grenspaal 372A.
Elfenbankjes hebben zich genesteld tegen een gevelde boom.
Een kwartiertje zoeken leverde het grenspalenpaar 374 op. Vlakbij stond een oud bruggetje over het getemde deel van de beek.
Helaas was geen rekening gehouden met de tweede meanderende tak van de beek.
Via het grenswachtershuisje terug omgelopen om het grenspalenpaar 373 aan de overkant van de beek vast te leggen.
Eerst een wandeling van twee en een half uur om grenspalen 356 tot 364 af te lopen aan de westkant van de Ruhr.
Wij starten bij grenspaal 356 aan het einde van de Heinsbergerweg. Rond een maïsveld gelopen om de grens naar het noordoosten te volgen langs een prikkeldraadversperring. Grenspalen 357, 358 en 359 vastgelegd.
Op dit stuk hebben wij een arme fazantehaan flink laten schrikken. Eerst vloog hij vlak voor onze voeten op om in paniekvlucht via een stuk schrikdraad uit ons blikveld te stuiteren. Verderop zijn wij nogmaals bijna op hem getrapt, hij vloog weer op met een strontsliert achter zich aan. Hij was er gelukkig met de dreidubbele schrik vanaf gekomen.
Nu komen wij op een voetpad dat wij een honderdtal meters naar het ziuidoosten volgen om bij grenspaal 359A ons weer aan te sluiten bij de grens en onze weg naar het noordoosten te vervolgen. Hier liep voor de verandering wel een voetpad. Grenspaal 360 stond langs het pad. Voor een closeup van grenspaal 361 moesten wij even het onkruid in, de bramen staan gelukkig niet meer zo hoog.
Een pad gevolg langs de bosrand in een bocht naar het noorden. Grenspaal 362 staat op een knik in de grens naar het oosten. Akkers overgestoken tot aan de Ruhr waar grenspaal 363 staat, hier moesten wij weer naar het noorden langs de Ruhr.
Een merkwaardige brug overgestoken waar aan beide kanten permanente hekwerken staan, hier zijn wij soepeltjes omheen gezwierd.
Vervolgens een achtertuin doorgelopen onder geblaf van een grote hond vanuit het huis. Nadat wij de afrastering aan de ander kant van de tuin hadden overgestoken, naderde de hond pas tot waar wij gelopen hadden om ons dapper na te blaffen. Geen erg zinvolle waakhond.
Nu hebben wij de laatste grenspaal, 364, langs de westoever van de Ruhr bereikt. Wij moesten ons nog door een esdoornhaag heenwerken om weer op een openbaar voetpad te komen. Hier werden wij opgewacht door een jachtopziener die onze vorderingen nauwlettend gevolgd had. Hij sprak ons vermanend toe, maar wij hebben hem kunnen overtuigen dat wij het wild met rust gelaten hebben. Met uitzondering van de fazant uiteraard, maar dat was een vergissing.
Wij namen nu een meer toegankelijke route over openbare paden terug naar de auto.
De tweede wandeling vanaf Vlodrop gemaakt, deze duurde ook een ruime twee uur.
Bij een grenswachtershuisje onder Vlodrop bij grenspaal 372 begonnen om eerste terug te lopen naar de Ruhr. Na een kwartiertje zoeken hebben wij het opgegeven om grenspaal 371 te ondekken onder een geveld bos.
Verdergelopen langs een sloot die we bij het grenspalenpaal 370 overgesprongen zijn. Op dit stukje grens was iemand met een pot paarse verf bezig geweest, gelukkig ging het verfspoor de andere kant op voor grenspaal 369. Grenspaal 368 stond in de zomp, wij konden vermijden dat onze schoenen onder water liepen.
Met veel belangstelling gevolgd door een kudde vaarzen, hebben wij grenspaal 366 die midden een plas stond, zo dicht mogelijk benaderd. Tot 365 doorgelopen en weer teruggelopen langs de andere kant van de plas, grenspaal 367 ( tegenover 368 ) was na even zoeken ontdekt.
Weer teruggelopen naar het greswachtershuisje bij paal 372, en een pad ingeslagen dat rond een volgende plas langs de grens liep. Grenspalen 373 onderweg in verte gezien en door gelopen tot 374, was ook even zoeken.
Op de kaart stond hier een bruggetje aangegeven die wij van plan waren te nemen om grenspelen 373 beter te kunnen benaderen. Een vertakking van de beek die om de andere kant van de brug was heengemeänderd stond nog niet op de kaart. In feite leidde deze brug naar een onbewoond eiland.
Wij moesten nu weer een stukje op onze schreden terugkeren en door het veld.
Vertrek: Om 11 uur vanuit Posterholt .
Terugkeer in Vlodrop om 16u10
Afstand: 10 km Tijd: 3u30.
Systeem: Twee rondwandelingen met één auto.
Aperitief: Westmalle bij Echt.