De Zuidwillemsvaart over bij Neeroeteren.
Na omzwerving van een uur de GR gevonden.
Dit is toch zeker wel een holle weg.
Op een kriusing van paden heeft zich een vijver met eendenkroos ontwikkeld.
Quiche in berm bij gebrek aan bank.
De deur van de herenWC was zoek.
Veel water op de weg.
Zie maar tussen de modder door te springen.
Een moderne Via Appia in het bos. Omschreven als slecht wegdek?
Zijn dit wilde ganzen?
Anderhalve kilometer langs de Zuid-Willems Vaart.
Om boven te komen op een voormalige spoorbrug, nu fietsbrug geworden.
Nog 2 km asfalt door een moeras heen.
Terug naar Neeroeteren.
De Kerk en tevens start/eindpunt van de wandeling.
Victorie en einde wandeling in Neeroeteren.
De nodige roadkill onderweg. Minstens twee katten en een egel.
De egel lag langs een fietspad. De vermoedlijke moordenaar, een razende racefietser, miste mij op een haarbreedte.
Bert schrok zich een hoedje, die heeft gelijk haar klak in mijn rugzak gestoken.
Zou je van egels hondsdolheid kunnen krijgen?
Gestart om 10u10 bij het Gemeentehuis van Neeroeteren. Alles ging goed tot de Ketelstraat,
je slaat hier rechtsaf en ruilt de straat na 20 meter voor een grindweg links.
Rechts bemerk je een voetbalveld en een motorcrosscircuit. Het grindpad was verdwenen (privaat geworden?) maar
met enige fantasie was er rechts een voetbalveld en een motorcrossterrein te ontwaren. We liepen door totdat we bemerkten
dat wij náár de Zuid-Willemsvaart toe gingen, terwijl wij er juist vanáf moesten lopen volgens de kaart.
Nu toch maar rondje gelopen naar het Westen (wij keren uiteraard nooit op onze schreden terug!): Bonus vijf kilometer.
Bij navraag bij voorbijrijdende boer in sjieke 4wd met giergeurtje, ontdekten wij dat bij de Ketelstraat rechts
vertaald moest worden naar Ga links de Ketelstraat in.
Na onze omtrekkende beweging weer op de juiste weg geraakt.
Wij wisselden wat commentaar uit uit over een aanpalend huis. Bert merkte met haar politieinstinct op dat de sleutel op de deur zat, en het huis stond niet eens te koop!
Toch maar even aangebeld. Er werd opengedaan door een heerschap, uisluitend, in pyamabroek gekleed en een tweetal kroost in hansopjes.
Pa die zijn nieuwjaarsreceptie van de vorige avond nog aan het verwerken was, bedankte voor de attentie, pakte zijn sleutel en keek ons verwonderd na. Mogelijk viel daar toch niets te halen, zo er al niet aandachtige overburen waren die de deur in de gaten hielden.
Het vernoemde voetbalveld was nu volzet met voetballers. Geen fantazie meer nodig. Het motorcrossparkoers leek er ook op.
Met grind onder de voeten negeer je een kleine kilometer alle zijwegen tot aan een Y-splitsing. Houd er rechts aan.... Na ruim 3km zonder Y-splitsing toch maar rechtsaf geslagen om ons op het gevoel aan te sluiten op GR-route, die op de kaart was aangegeven. Eindelijk van het eindeloze asfalt af. Nu ging het veel sneller.
Nadat de GR-route was doodgelopen konden wij gelukkig de Zuid-Willemsvaart , min of meer, volgen om terug te komen in Neeroeteren. De routebeschrijving hebben wij toen alleen nog ter bevestiging of ontkenning gelezen. Wonder boven wonder klopte deze nu wel tot Café Restaurant den Oeter, vlak bij de auto. Alwaar wij een Leffe genuttigd hebben om 16u20.