De auto geparkeerd onderaan de dijk met GP 269A aan de horizon.
GP 269A was, evenals alle grenspalen in de omgeving, omzwachteld.
Laatste plaatsing GP 269A was in 1905.
Uitzicht op drukke activiteit in een uitloper van de haven van Antwerpen.
De kranen lopen blijkbaar op windenergie.
Voor de zekerheid een kerncentrale (Doel) neergezet voor windstille dagen.
Dit leek ons een uitstekende plaats voor de lunch ( de foto's zijn niet chronologisch geördend).
Wij hebben toegekeken hoe dit gevaarte op haar plaats gemanouvreerd werd door twee sleepbootjes.
Grenssteen 269AA. In deze contreiën moeten veel grensstenen met twee letters aangeduid worden.
Grenspaal 269B.
Grenspaal 269B van de achterkant d.d. 1905.
Steen 269BA.
Steen 269BB.
Grenspaal 269C.
Steen 269CA
Tussen 269CA en -CB over de precies over de (akker) grens gelopen.
Steen 269CB.
Bert was, vreemd genoeg voor haar, niet te verleiden om paarden te kijken.
Grenspaal 270, dit keer ongeletterd. Was op deze dag in onze eerste paal.
Met ons bedoel ik het paard en ik. Bert was nog niet warmgelopen.
Gedeeltelijk met auto en gedeeltelijk wandelend hebben wij een momentopname gemaakt van deze reeks regelmatig migrerende palen.
De huidige ecologische tijdsgeest eist dat hier, elke keer dat de Schelde uitgediept wordt, stukken land onder water gezet worden om deze meer toegankelijk te maken voor vogels, maar daarmee onbruikbaar voor boeren en wandelaars.
Getuige onder andere het Verdronken Land van Saeftinghe.
Deze speurtocht was in het kader van een lang weekend in Hulst, alwaar wij logeerden in Hotel de Aubergerie (Hotel de Herbergerij).
All grenspalen die wij vastlegden waren omzwachteld om afbijtmiddel in te laten werken op de dikke laag verf op wapenschilden. De contouren werden door de dikke verflagen vervaagd en door de verf af te bijten wilde men de wapens beter uit laten komen.