2007-7-1:Maastricht-Eijsden. 14km. | << X >> | ||||
GP 47n markeert de grens aan de Maasoever in Eijsden. |
Een ongedocumenteerd stukje Grenslandpad. |
Hier konden wij de distels en brandnetels nog gemakkelijk ontwijken. |
Hier was er geen ontwijken meer aan. Gelukkig geen Galloway tegenliggers ontmoet. |
Het was een hete dag, een Galloway zoekt verkoeling. |
Via een hekje met GR-aanduiding een vaag wildpad door het veld gevonden. Je zou denken dat een GR-aanduiding een doorlopende route aangeeft. |
GP 48 bleek later een grenspaal te ver te zijn. N.B: Dit was het enige spoor van civilisatie op het Waalse schiereiland van Petit Lanaye. |
Een ongerept stukje Belgische natuur. |
Op zoek naar de Sluis van Lanaye, waar wij zouden moeten afslaan. Later bleek deze sluis van hieruit onzichtbaar te zijn. De sluis overspande het Albertkanaal dat door bebossing aan ons zicht onttrokken was. |
Na ons uitstapje tot het einde van het schiereiland en terug, op de juiste weg in Oost-Maarland. Het dorp was uitgebreid versierd voor de Mariaprocessie. |
Maastricht bereikt: Het Provinciehuis waar weinig belastinggeld aan bespaard gebleven is. |
De laatste ronde van het Wielerkampioenschap van Nederland. |
De bibliotheek is een van weinige smaakvolle openbare bestedingen van Maastricht. |
Nog even vlot wijn en boterhammen binnengewerkt voor terugkeer naar huis. | ||||
Een Spartaanse mars van Eijsden via België naar Maastricht.
Na wat zoekwerk elkaar gevonden in Maastricht. Mijn voorstel om naar Gellik te rijden om daar op ons gemakje een rondwandeling te maken (de laatste bus vanuit Lanaken gaat pas om 19u) werd onverbiddelijk afgewimpeld.
Het werd het eerste stukje Krijtlandpad van Eijsden naar Maastricht. Eerst bussen naar Eijsden, gelukkig vertrok de bus binnen 10 minuten.
In Eijsden aangekomen hadden wij nog een half uur speling om de laatste bus te halen in Maastricht. Deze speling werd helaas teniet gedaan door de Belgische grens te passeren om het schiereiland van Lanaye af te lopen, aan het einde gekomen ontdekten wij dat wij niet verder konden gaan zonder zwembroeken. Er was geen andere weg dan terug. Ons peilpunt om af te slaan, de Sluis van Lanaye, bleek achter een bomenrij aan dat overkant van de Maas schuil te gaan.
Na deze drie bonuskilometers was het dus doorpezen naar Maastricht zonder pauze. In de stad aangekomen bleek het Nederlands Kampioenschap Wielrennen bezig te zijn.
Bij het station aangekomen hadden wij nog 20 minuten de tijd om onze welverdiende picknick in een portiek te nuttigen. Vertrek: Om 14u05 vanuit Eijsden .
|